Volmolen (Epen)

Bron: Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Amersfoort, objectnummer 177.790; http://beeldbank.cultureelerfgoed.nl/rechten De Volmolen aan de rand van Epen maakte in zijn hoogtijddagen onderdeel uit van de Vaalser lakenindustrie. De molen was in die industrie zelfs van belang, mede door de krachtige waterstroom van de Geul. De mogelijkheid om te vollen waren in de omgeving van Vaals te beperkt.

De molen komt aan het eind van de achttiende eeuw in handen van de familie Clermont die de lakenindustrie van Aken naar Vaals verplaatste. In 1834 kwam de molen in handen van de familie Kannegieser die een wolspinnerij aan de molen toevoegde om er wollen dekens te vervaardigen. Het huidige gebouw dateert uit deze periode. In latere jaren werd er door deze familie nog een lakenfabriek, een dekenfabriek en een kunstwolmolen aan het complex toegevoegd. In de fabrieken werden de wolvezels gewassen, gespoeld en gekaard, waardoor de vezels in de lengte naast elkaar kwamen te liggen en in elkaar grepen.

In 1867 brandde het grote bedrijf af en de fabriek raakte buiten gebruik. De molen werd niet kort daarna wel weer als spinnerij en vollerij in gebruik genomen. In 1870 werden de afgebrande fabrieksgebouwen met woning, de pachterswoning, schuur, stallen en andere gebouwen in een openbare verkoop verkocht aan Jan Hubert Linzen, brouwer uit Mechelen. Deze liet de volmolen ombouwen tot graanmolen waarbij de fabrieksgebouwen werden afgebroken. Hiermee kwam een eind aan de Epener textielnijverheid.

Aan het begin van de twintigste eeuw kwam de molen in handen van de familie Brauers die hun activiteiten vooral op agrarisch gebied ontplooiden, waardoor de molen langzaam in verval raakte.

In 1973 brandde de molen uit, waardoor reeds bestaande plannen voor restauratie in een versnelling raakte. In 1975 werd het complete gangwerk en de maalstoel van de Eikendermolen uit Heerlen geplaatst in de Volmolen, waarna een grootschalige restauratie werd uitgevoerd. In 1977 werd de molen weer feestelijk in gebruik genomen als graanmolen. Zij levert tot op de dag van vandaag gemalen meel aan verschillende bakkers in Zuid-Limburg.

Nadere bronnen en literatuur: